بی خوابی و هر آنچه باید در مورد بی خوابی بدانید

کارشناسان بی خوابی را بسته به ویژگی های خاص آن به چند روش مختلف توصیف می کنند:

بی خوابی حاد به مشکلات کوتاه مدت خواب اطلاق می شود که معمولاً بیش از چند هفته طول نمی کشد.بی خوابی مزمن به بی خوابی اطلاق می شود که خواب شما را به مدت 3 روز یا بیشتر در هفته به طور منظم تحت تاثیر قرار می دهد، معمولاً برای یک دوره 3 ماهه یا بیشتر. شروع بی خوابی دشواری در به خواب رفتن را توصیف می کند. مشکل در خوابیدن ممکن است در نتیجه مصرف کافئین، علائم سلامت روان یا سایر محرک های رایج بی خوابی رخ دهد، اما می تواند با سایر اختلالات خواب نیز ایجاد شود.

بی خوابی مداوم به مشکل در خواب ماندن پس از خواب یا بیدار شدن مداوم خیلی زود اشاره دارد. این نوع بی خوابی ممکن است با علائم زمینه ای سلامت و سلامت روان مرتبط باشد - اما بیدار دراز کشیدن و نگرانی از اینکه خواب کافی نخواهید داشت می تواند آن را بدتر کند. بی خوابی رفتاری دوران کودکی شامل مشکلات مداوم در به خواب رفتن، امتناع از رفتن به رختخواب یا هر دو است. کودکان مبتلا به این بیماری اغلب از یادگیری راهبردهای خودآرام بخشی و پیروی از یک روال منظم خواب سود می برند. بی خوابی همچنین می تواند اولیه (ایدیوپاتیک) یا ثانویه (همبود) باشد.

بی خوابی اولیه از هیچ دلیل مشخص یا وضعیت سلامتی یا روانی موجود ناشی نمی شود. در مقابل، بی خوابی ثانویه به علل زمینه ای مربوط می شود، از جمله:

1. درد یا بیماری مزمن
2. شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب
3. نوبت کاری
4. داروهای خاص